Απροσδιόριστη ακόμη απ'τα βάθη των αιώνων
Κι όμως το αίμα τους δώρισαν στο βωμό των πόνων
Πολέμησαν τον εαυτό τους για να σε κατακτήσουν
Άφησαν τα πάντα πίσω τους για να σ'αναζητήσουν.
Έψαχναν το φως που εκιπέμπει η ψυχή σου
Της ζωής τους το σκοτάδι θα ΄φευγε όταν θα ΄ταν μαζί σου
Άδικα, χρόνια ολόκληρα περιπλανήθηκαν
Μην τυχόν και δεν σε συναντήσουν φοβήθηκαν
Δεν έφευγαν απ'την πλάνη κι ας περάσαν οι καιροί
Δεν κατάλαβαν πως οι ίδιοι ήταν της ζωής τους οι αρχηγοί
Δεν άναψε ποτέ το κερί σου στις ψυχές τους
γιατί δεν έκαναν ποτέ τίποτα πέρα από τις αρχές τους
Δεν σ' αντίκρισαν ποτέ κι ας ήσουν πίσω από τα όρια
Δεν σ΄ένιωσαν ποτέ κι ας ήταν το χαμόγελο τους δική σου απόρροια
Σε εφήμερες αγάπες σε αναζήτησαν απεγνωσμένα
Στη σκέψη σου, δάκρυα στα μάτια τους τα λυπημένα
Κρυμμένη στη ζωή τους, τους χαμογελούσες πικρά
Ήθελες να τους φωνάξεις "Μην ψάχνετε μακριά"
Σε πράγματα μικρά έπρεπε να στρέψουνε το βλέμμα
Τότε μόνο τη χαρά θα γνώριζαν με το δικό σου νεύμα
24 Νοεμβρίου 2007
4 σχόλια:
χμ...μια μικρή ευτυχία και ανατριχίλα, διαπέρασε τις φλέβες μου όταν διάβασα το ποίημα σου!ει μικρή έχεις ταλέντο! ο ανταγωνισμός διαφαίνεται σκληρός, και χαίρομαι γι΄ αυτό! ξέρεις το ψώνιο μου για την ποίηση και την συγγραφή γενικότερα!!!Αναμένω την ημέρα που έργα μας θα ξεκουράζονται στα ράφια ενός πασίγνωστου βιβλιοπωλείου και θα τα αγοράσουν χέρια, με δίψα για κάτι νέο!έχεις να δεις πολλά σχόλια!αυτό είναι το πρώτο μου...θα
μαθαίνω από σένα και θα μελετώ τα όσα γράφεις...
Φιλάκια πολλά πολλά!
Πολύ πολύ όμορφο!Το έχουμε ξαναπεί άλλωστε.Πολλά φιλιά!
Δεν θα μπορούσε να λείπει από το δικό μου blog, diage μου! Δεν συμφωνείς; Ευχαριστώ ξανά!
Πολλά φιλιά!
Ει μικρή μου... Κάποια άλλη διακρίνεται σε διαγωνισμούς λογοτεχνίας.. Και είναι καιρός να μας δημοσιεύσει τα μυθιστορήματα, διηγήματα και ποιήματά της! Χεχε...Ευχαριστώ πάντως αν και μια "πενιχρή μπαλάντα" είναι μόνο, τίποτα παραπάνω! Γιατί είναι "η ποίησις το καταφύγιο που φθονούμε"...
Φιλάκια πολλά μικρή μου λογοτέχνη!
Δημοσίευση σχολίου