Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008



Γιατί μαθαίνουμε Αρχαία; Γιατί έχουμε τόσα πολλά /i/; Γιατί, δηλαδή, είναι σημαντικό να ξέρουμε ορθογραφία;

Είναι μόνο ένας μικρός καταιγισμός ερωτήσεων που δέχομαι τους τελευταίους δυο μήνες.


Είναι λύση στη δύσκολη ελληνική ορθογραφία η πρόσφατη πρόταση Κύπριου ευρωβουλευτή στο Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου για εκμοντερνισμό και απλοποίηση της ελληνικής γραφής; Είναι λύση η κατάργηση των "η", "υ", "οι", "ει" "υι" και αντικατάστασή τους με το "ι", η αντικατάσταση του "αι" με το "ε" ή η αντικατάσταση του ω με το "ο";

Το ελληνικό αλβάφητο σύμφωνα με την πρόταση του ευρωβουλευτή θα έχει 21 γράμματα!


"Να πολεμά κανείς για την πατρίδα του ή για την εθνική του γλώσσα, είναι ένας αγώνας" έλεγε ο Γιάννης Ψυχάρης το 19ο αιώνα, στον αγώνα του για την επικράτηση της δημοτικής γλώσσας.


"Την γλώσσα μου έδωσαν ελληνική…Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα Δόξα Σοι…
Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του 'Υμνου.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του 'Υμνου! " Οδ. Ελύτης,
" Άξιον Εστί"


"Η γλώσσα , όπως και το συναίσθημα και οι ευγενικές χειρονομίες είναι τα μόνα που μας απέμειναν για να ξαναβρούμε την φαντασία μας, τη δυνατότητα να ξαναονειρευτούμε, τη δυνατότητα της ατομικής μας ελευθερίας και ευθύνης, γι αυτό και από πολυσήμαντη και ανθρώπινη λειτουργία προσπαθούν να την μετατρέψουν σε απλό παραγωγικό εργαλείο. Μέσα από την απλούστευση σιγά σιγά καταργούν το ζωντανό κυκλοφορικό σύστημα της γλώσσας, όπου οι λέξεις είναι εκδηλώσεις του πνεύματος, του συναισθήματος και της συγκίνησης και στη θέση τους κατασκευάζουν, τάχα για οικονομία, έτοιμα σχήματα και συνθήματα που απονευρώνουν τη σκέψη, σκοτώνουν τη φαντασία, χαλαρώνουν μέχρι και εξαφανίζουν τη σχέση σκέψης και συναισθήματος. Έτσι η γλώσσα παύει να είναι έκφραση σκέψης και συναισθήματος, παύει να είναι περιπέτεια, παύει να είναι έκφραση του φορέα της, παύει να είναι επικίνδυνη για την εξουσία και το σύστημα. Από ζωντανός οργανισμός καταντάει ένας τεχνικός κώδικας διαχειριστικής συνεννόησης αλλά χωρίς "νόηση"... Η υποταγή του ανθρώπου δεν μπορεί να γίνει χωρίς την υποταγή της γλώσσας, γι αυτό προσπαθούν να την αχρηστέψουν. Αλλά η γλώσσα είναι άπιαστη, είναι επανάσταση γι αυτό και θα αντισταθει..." Χαμογέλα ρε... τι σου ζητάνε;" σελ. 175-176